سازمان‏های متعالی رهبرانی دارند که آینده را ترسیم نموده و آن را می‏سازند و به عنوان یک الگو به ارزش‏ها و اصول اخلاقی عمل می‏ نمایند.

در عمل، ما پی می‏بریم که سازمان‏های متعالی رهبرانی دارند که:
الهام‏بخش کارکنان هستند و فرهنگ مشارکت، مالکیت ]تعلق سازمانی[، توانمندسازی، بهبود و پاسخگویی از طریق اقدامات، رفتارها و تجاربشان ایجاد می‏ نمایند.
حامی ارزش‏های سازمان هستند و در درستی، مسئولیت اجتماعی و رفتار اخلاقی در درون و بیرون سازمان الگو بوده و شهرت سازمان را توسعه داده و تقویت می‏کنند.
جهت‏گیری و تمرکز استراتژیک روشنی را تعیین نموده و آن را در میان می‏گذارند، آنها کارکنان خود را متحد می‏کنند تا در مأموریت، چشم انداز و اهداف سازمان سهیم شده و به آن دست یابند.
منعطف هستند؛ توانایی‏های خویش را برای اخذ تصمیمات مناسب و به موقع بر مبنای اطلاعات در دسترس، تجارب و دانش قبلی با در نظر گرفتن پیامدهای بالقوه‏شان نشان می‏دهند.

می‏دانند که مزیت پایدار، در گرو توانایی‏شان در یادگیری سریع و پاسخگویی چابک در مواقع لزوم است.
فرهنگی را ترویج می‏ نمایند که از خلق ایده‏ها و روش‏های جدید، تفکر برای ترغیب نوآوری و توسعه سازمانی را حمایت کند.
عموماً در قبال ذی‏نفعان و جامعه نسبت به عملکرد خود شفاف و پاسخگو هستند و از اینکه کارکنان آنها با اخلاق، مسئولیت و صداقت عمل می‏کنند، اطمینان حاصل می‏کنند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۱۷).
مدیریت چابک

سازمان‏های متعالی در پاسخگویی مؤثر و کارآمد به فرصت‏ها و تهدیدها، قابلیت‏هایشان را به صورت گسترده‏ای شناسایی و تشخیص می‏دهند.

در عمل، ما پی می‏بریم که سازمان‏های متعالی:
از مکانیزم‏هایی برای شناسایی تغییرات محیط خارجی و تبدیل آنها به سناریوی بالقوه آینده سازمان استفاده می‏کنند.
استراتژی‏های خود را به فرایندها، پروژه‏ها، ساختار سازمانی همسو ترجمه کرده و از اجرای آن با سرعت مناسب در سرتاسر زنجیره ارزش اطمینان حاصل می‏کنند.
یک مجموعه از شاخص‏های معنادار عملکرد فرایند و اندازه‏گیری‏های دستاورد مرتبط را ایجاد می‏کنند که از این طریق قادر خواهند بود اثربخشی و کارایی فرایندهای کلیدی خود و اثر آنها در کمک به تحقق اهداف استراتژیک سازمانی را بازنگری نمایند.
از داده‏های مرتبط با عملکرد جاری و قابلیت‏های فرایندهای جاریشان و بهینه‏کاوی مناسب برای هدایت خلاقیت، نوآوری و بهبود استفاده می‏کنند.
اثربخشی تغییرات را از طریق مدیریت پروژه نظامند و با بهبود فرایندی متمرکز مدیریت می‏کنند.
ساختار سازمانی خود را برای حمایت از دستیابی به اهداف استراتژیک به سرعت تطبیق می‏دهند.
سبد تکنولوژی را برای بهبود چابکی فرایندها، پروژه‏ها و سازمان، ارزیابی و توسعه می‏دهند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۱۸).
موفقیت از طریق استعداد کارکنان

سازمان‏های متعالی به کارکنان خود ارج می‏نهند و فرهنگ توانمندسازی را برای دستیابی، هم به اهداف شخصی کارکنان و هم به اهداف سازمانی ایجاد می‏کنند.

در عمل‏، ما پی می‏بریم که سازمان‏های متعالی:
مهارت‏ها، شایستگی‏ها و سطوح عملکردی مورد نیاز کارکنان را برای دستیابی به مأموریت، چشم انداز و اهداف استراتژیک تعریف می‏کنند.
برای جذب، توسعه و نگهداری استعدادها به منظور دستیابی به این نیازها به صورت کارا برنامه‏ ریزی می‏کنند.
اهداف گروهی و شخصی را همسو نموده و کارکنان را توانمند می‏سازند تا در یک روحیه مشارکت واقعی تمام توان بالقوه‏شان را به کار گیرند.
از ایجاد یک توازن سالم بین کار و زندگی در چرخه واقعی ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته که در راستای جهانی‏سازی و روش‏های صحیح کار کردن می‏باشد اطمینان حاصل می‏کنند.
از گوناگونی کارکنان، جوامع و بازارهایی که سازمان خدمت می‏دهد، استقبال می‏کنند و احترام می‏گذارند.
شایستگی‏ها و مهارت‏های کارکنان را به منظور حصول اطمینان از پویایی و قابلیت اشتغال آینده آنها، توسعه می‏دهند.
کارکنان خود را ترغیب نمایند تا سفیر شهرت و تصویر سازمان باشند.
کارکنان خود را بر می‏انگیزانند تا در بهبود و نوآوری شریک شوند و تلاش‏ها و موفقیت‏های آنها را ارج می‏نهند.
نیازهای ارتباطی کارکنان خود را درک می‏ نمایند و از استراتژی‏ها و ابزار مناسب برای برقراری یک گفتمان استفاده می‏کنند (پورآقا و ابراهیمی‏جمارانی، ۱۳۹۲، ۱۹).
پایداری نتایج برجسته